w mięsie

См. также в других словарях:

• krupnik — m III, D. u, N. krupnikkiem; lm M. i 1. «zupa na jarzynach i mięsie zasypana kaszą, najczęściej jęczmienną» Krupnik na mięsie. 2. «napój alkoholowy sporządzony na miodzie i korzeniach, pity zwykle na gorąco» Przyprawić krupnik korzeniami. 3. DB.… …   Słownik języka polskiego

• Jan Czarnowski — Jan Franciszek Czarnowski (1883 1963) was a Polish nobleman of Grabie coat of arms who was Papal chamberlain to Pope Pius XI, and head of the Polish Priory of the Order of the Knights of Malta. He was married to Helena (Lunia) Kalinowska, and… …   Wikipedia

• Daniil Ostrogski — Daniil (Andriy) Ostrogski Noble Family Ostrogski Coat of Arms …   Wikipedia

• podeszwa — pot. Coś jest twarde jak podeszwa «zwykle o bardzo twardym, łykowatym mięsie»: (...) indyk był twardy jak podeszwa, a mizeria słona jak Wieliczka. Cosm 11/1998 …   Słownik frazeologiczny

• jazgarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «Acerina cernua, nieduża ryba z rodziny okoniowatych o smacznym mięsie, zamieszkująca wody słodkie Europy i Azji» …   Słownik języka polskiego

• miętus — m IV, DB. a, Ms. miętussie; lm M. y 1. «Lota lota, duża ryba drapieżna z rodziny dorszowatych, o smacznym mięsie; żyje głównie w wodach słodkich lub półsłonych Europy, Azji i Ameryki Płn.» 2. pot. «cukierek miętowy; miętówka» Ssać miętusa …   Słownik języka polskiego

• ościsty — 1. «o rybach i mięsie rybim: mający wiele ości» Ościsty leszcz. 2. «o roślinach: pokryty ościami, plewami, kolcami; kłujący, kolący» Oścista pszenica. 3. «o pieczywie: zawierający w sobie ości, plewy itp.» Ościsty chleb …   Słownik języka polskiego

• plujka — ż III, CMs. plujkajce; lm D. plujkajek zool. «Calliphora, dość duża muchówka z rodziny plujkowatych, o stalowogranatowym ubarwieniu, składająca jaja w mięsie» …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

• podeszwa — ż IV, CMs. podeszwawie; lm D. podeszwaszew 1. «zewnętrzna część spodu obuwia, do której z tyłu przymocowany jest obcas» Cienka, gruba podeszwa. Drewniana podeszwa. Podeszwa ze skóry, z gumy. Przyszyć podeszwę do buta. ◊ Twardy jak podeszwa… …   Słownik języka polskiego

• podusić — dk VIa, podusićduszę, podusićdusisz, podusićduś, podusićsił, podusićduszony 1. «dusząc pozbawić życia kolejno wiele istot, stworzeń» Lis podusił kury. 2. «potrzymać jakiś czas na ogniu dusząc, np. mięso; poddusić» podusić się 1. «o pewnej liczbie …   Słownik języka polskiego